• 

Τα οφέλη του περιορισμού της τηλεόρασης

Λεπτομέρειες

Δημοσιεύτηκε στις Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015 14:38

Εμφανίσεις: 4789

Η Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία αποθαρρύνει τη χρήση της τηλεόρασης και άλλων μέσων ενημέρωσης από παιδιά ηλικίας μικρότερης των 2 ετών και ενθαρρύνει το διαδραστικό παιχνίδι. Για τα μεγαλύτερα παιδιά, ο συνολικός χρόνος που περνάνε μπροστά στην οθόνη θα πρέπει να περιορίζεται σε λιγότερο από 1 έως 2 ώρες ανά ημέρα.

Μπορείτε όλοι να ανακαλύψετε πιο εποικοδομητικούς τρόπους για να γεμίσετε τον χρόνο σας, χωριστά και μαζί. Μερικά παραδείγματα περιλαμβάνουν:

• Ανάγνωση
• Άσκηση
• Υπαίθριες δραστηριότητες
• Μιλώντας περισσότερο ο ένας τον άλλο

Αναμείνετε να συναντήσετε αντίσταση αρχικά. Εν τέλει, η αλλαγή δεν είναι ποτέ εύκολη. Αν στο σπίτι σας η τηλεόραση  παραμένει ανοικτή τακτικά για πέντε, έξι ή επτά ώρες την ημέρα, αποκόψτε  την οικογένεια σταδιακά από τη χρήση της. Δοκιμάστε να περιορίζοντας τον χρόνο θέασης κατά 1 ώρα ανά εβδομάδα. Το μέγιστο όριο των δύο ωρών περιλαμβάνει το χρόνο που δαπανάται μπροστά από οποιαδήποτε οθόνη, συμπεριλαμβανομένου του υπολογιστή και βιντεοπαιχνίδια.

Κρύψτε  το τηλεχειριστήριο! Εξαλείψτε το  ζάπινγκ, το οποίο ενθαρρύνει την παθητική θέαση. Όταν τα μέλη της οικογένειας πρέπει να σηκωθούν για να αλλάξουν το κανάλι, μπορεί να είναι πιο επιλεκτικά σχετικά με τα προγράμματα που παρακολουθούν. Αν μη τι άλλο, τουλάχιστον θα ασκηθούν.

Όταν η εκπομπή που παρακολουθήσατε τελειώνει, απενεργοποιήστε την τηλεόραση. Επίσης, εάν το πρόγραμμα που  επιλέξετε δεν είναι αρκετά συναρπαστικό για να το παρακολουθήσουν και τα παιδιά , δεν αξίζει να έχετε ανοιχτή την τηλεόραση δημιουργώντας θόρυβο.

Θέστε ένα  κανόνα στο σπίτι: καμία τηλεόραση στο υπνοδωμάτιο του παιδιού σας. Παρά το γεγονός ότι οι έφηβοι αξίζουν την ιδιωτική τους ζωή, χρειάζονται μόλις έναν επιπλέον λόγο για να απομονωθούν από την υπόλοιπη οικογένεια. Τα παιδιά θα πρέπει να παρακολουθούν τις αγαπημένες τους εκπομπές σε κεντρική περιοχή στο σπίτι. Ακόμα κι αν δεν κάθεστε μαζί τους, αυτό σας επιτρέπει να ενημερώνεστε γι' αυτό που παρακολουθεί.

Όποτε είναι δυνατόν, καταγράψτε σε μια βιντεοκασέτα το πρόγραμμα για να το παρακολουθήσετε αργότερα. Προχωρώντας τις  διαφημίσεις θα εξοικονομήσετε 10 λεπτά  από  κάθε ώρα της τηλεθέασης, για να μην αναφέρουμε  ότι θα βοηθήσει το παιδί σας να μην ξεφύγει από το όριο του. (Όταν παρακολουθείτε τηλεόραση σε "πραγματικό χρόνο", βάλτε την σε αθόρυβη λειτουργία  κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων.) Η βιντεοσκόπηση σας επιτρέπει επίσης να πατήσετε το κουμπί PAUSE, όταν θέλετε να δείξετε κάτι ή να έχετε μία οικογενειακό συζήτηση για κάτι που μόλις είδατε  στην οθόνη.

Αποθαρρύνετε τις επανειλημμένες προβολές του ίδιου βίντεο. Η γραφική γλώσσα, η βία και το σεξουαλικό περιεχόμενο των ταινιών έχει αθροιστική επίδραση σε ένα παιδί αν το παρακολουθεί ξανά και ξανά.

Αξιοποιήστε τη δύναμη της τηλεόρασης με θετικό τρόπο. Παρόλες τις ατέλειές της, η τηλεόραση μπορεί να είναι ένα πολύτιμο εργαλείο για την εκμάθηση και την επέκταση της αντίληψης του κόσμου.

Εδώ είναι το τι μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε το παιδί σας να πάρει την περισσότερη απόλαυση από την εμπειρία της τηλεθέασης:

• Μελετήστε τα τηλεοπτικά προγράμματα, αφιερώματα, ντοκιμαντέρ και άλλες ταινίες που εξερευνούν περιοχές που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για αυτά.
• Χρησιμοποιήστε τα γεγονότα στις ειδήσεις και ως εφαλτήρια για συζήτηση.
• Ενθαρρύνετε το παιδί σας να διευρύνει τους ορίζοντές του, παρακολουθώντας τα προγράμματα που το μεταφέρουν σε άλλες εποχές και τόπους, ή το εκθέτουν σε διαφορετικές οπτικές γωνίες ή φιλοσοφίες.

Κάντε χρήση των συστημάτων αξιολόγησης για να μάθετε αν ένα πρόγραμμα ή ταινία είναι κατάλληλη για το παιδί σας ή όχι. Η Εθνική ένωση των εκφωνητών (ΝΑΒ), η Εθνική Καλωδιακή Τηλεόραση Ένωση (NCTA) και η Motion Picture Association of America (MPAA) ανέπτυξαν από κοινού τις «TV Γονικές κατευθυντήριες γραμμές," παρόμοια με το πρόγραμμα αξιολόγησης ταινιών που εγκρίθηκε από την MPAA το 1966.

Μιλήστε στην τηλεόρασή σας! Οι γονείς είναι δικαίως ενοχλημένοι  για την φαινομενικά ατελείωτη ροή της βίας και του σεξ σε τηλεοπτικά προγράμματα και ταινίες, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που απευθύνονται στους νέους. Πρέπει επίσης να ανησυχήσουμε   για το τι δεν δείχνουν: δηλαδή, οι συνέπειες στην πραγματική ζωή αυτών των ενεργειών. Για παράδειγμα, το 75 τοις εκατό των βίαιων σκηνών στην τηλεόραση δεν δείχνουν τον δράστη να  εκφράζει τύψεις, ή να επικρίνει ή να τιμωρείται  για τις πράξεις του. Ομοίως, μια μελέτη από το Family Foundation Henry J. Kaiser διαπίστωσε ότι περίπου το 90 τοις εκατό των τηλεοπτικών προγραμμάτων που περιέχουν σκηνές σεξ δεν περιλαμβάνουν  καμία αναφορά στον κίνδυνο εγκυμοσύνης ή στα σεξουαλικώς  μεταδιδόμενα  νοσήματα  από σεξ χωρίς προστασία.